رابطه احساسی انسان و اسب

در  سوار کاری رابطه احساسی بین انسان و اسب شکل میگیرد. سوارکاری ورزش کاملا تیمی اسب با انسان است و در تمامی تصمیم گیری ها اسب و انسان به طور  یکسان دخیل هستند. 

و از نوع برخورد اسب با انسان متوجه ان میشویم که 

اسب آگاه از این که صاحب خودش کیست و چه کسانی به او غذا و خوراک میدهند، مهتر خود را میشناسد و اگرشخص  سوارکار تعویض شود متوجه آن میشود و به خوبی درک میکند .

اسب مانند خیلی از انسان و موجودات دیگر با هر گونه تغییر مخالف است؛ تغیر آب و هوایی ، تغییر نوع خوراک ، تغییر مکانی و باشگاهی ... و به نحوی استرس میگیرد و باید آرام ارام با محیط جدید آشنا شود تا تغییر را بپذیرد.




در نکات دیگر سوار کاری

اسب تقریبا هر 40 روز نیاز به نعل بندی و اصلاح سم دارد . اگر نعل‌ بندی و اصلاح نعل اسب به ‌درستی انجام نشود، باعث بروز مشکلاتی مانند  لنگش اسب و عفونت سم اسب می‌شود. سوارکاران برای جلوگیری از صدمه دیدن سم اسب‌ ها آن‌ها را نعل بندی می‌کنند.


قیار کردن ثم اسب

قیار به معنی مرتب کردن سم‌ها برای حفاظت از اندام‌های حرکتی و سلامتی سم اسب است. از قسمت شاخی تا رسیدن به خط سفید پنجهٔ اسب تمام قسمت‌های اضافه با کمک چاقوی قیار برداشته می‌شود و لایهٔ تازه‌ای در کف پای اسب مشاهده می‌شود. حتی اگر اسبی نیاز به نعل ‌بندی نداشته باشد برای جلوگیری از عفونت پای اسب باید سم اسب قیار شود.